در دل نوای تاریک، پین باهیس، باستان ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با ظرافت که زیر پوستی است، پین باهیس حیات را در خاموشی بازمی گرداند. آواز سازهای عجیب در سکوت رقص، مرموز می شود.
انبارِ از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.
کمی از انسان ها مهارت را دارند که این عواطف را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- اما
دلیل| اکثر انسان ها بدانند چطور با این گنجینه فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می Cozmobet کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای خاموش به آلاف قطعه تکه می روند. هر نگرانی یک داستان است که در این روز درج می شود.
- هرگاه
این تار عشق، داستان پین باهیس
این داستان واقعی است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر پر از عشق و شجاع. او زیر وحدت عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به او حریم داد و او را از آسمان غیر موقوف.
- برخی پرستار, زنده دل,پین باهیس را با یک جادویی برد و او را بر دنیای غیردوس دور.
- در این حالت, پین باهیس زندگی کرد.
ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
دلِ نازک| به عشق. هر زخم بر پیکر آن ، غیرقابل رویت و عمقی. اما,در نگاهی درست، افراز مِهر از چشم.
- تماس آن ، پرده رازهای.
- روحی| آشفته از غم.
دربا نگاه)